Το ποτάμι

Ήθελε απλά ένα ποτάμι,
ανάμεσα σε εκείνον και σ' όλους αυτούς
που χαίρονται όταν πονάς.
Ανάμεσα σε εκείνον και σε όλους αυτούς
που μπορούν να ανακουφίσουν τις πληγές σου,
αλλά σου γυρίζουν την πλάτη.

ΈΚΤΑΚΤΟ!

Άγριο έγκλημα εκτυλίχθηκε νωρίς σήμερα το μεσημέρι σε κουζίνα τετάρτου ορόφου πολυκατοικίας.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές, ο δράστης, κινούμενος στη ζώνη του λυκαυγούς της εντυπωσιοθηρίας κατέσφαξε μια ντουζίνα παντζάρια κι αφού τα τεμάχισε,

Εκθύμως καίγομαι στη φωτιά σου

Άγριο μπήκε φέτος το φθινόπωρο. Άνοιξε μ' απίστευτη ορμή την πόρτα του Σεπτέμβρη μα αυτή κάπου σκάλωσε.

Ο Αιρετικός

Τελευταία, νιώθω σαν ένας ευφάνταστος επινοητής μιας ολοκαίνουργιας στάσης ζωής.
Φυσάει βλέπεις κι αυτό το ρεύμα του ορθολογισμού που με διαπνέει, με παρακινεί και μου δίνει ώθηση.
Την ώθηση για μια συνειδητή αυτοκαθαίρεση απο μια κονσερβοποιημένη μάζα με κονσερβοποιημένες συνήθειες που διαρκώς εκπίπτουν και διολισθαίνουν προς τον —γοητευτικό— κρημνόν που της έταξε η νέα τάξη για να ξεχωρίζει.

Απ' το ένα ως το δέκα

Ξεκινάς απ' το μηδέν για να φτάσεις ως το δέκα ξέγνοιαστος, ξεκούραστος απηλλαγμένος από κάθε βάρος αχρείαστο ή και χρειαζούμενο... γεμάτος όρεξη κι άσβεστη την φλόγα της επιθυμίας σου και πας και σκοντάφτεις επάνω στο ένα.

Νύχτα Αυγούστου

Γαλαζοπράσινη θάλασσα, λάμπουσα κάτω απ' τ' αργυρό φως του φεγγαριού...και βράχια. Αμέτρητα βράχια να κατευνάζουν την ορμή της και μια αμμουδιά απέραντη, γιομάτη κρυψώνες για κάθε είδους συναίσθημα που θέλει να κρυφτεί απ'τον ήλιο.

Η δύναμη της εναντιότητας.

Θέλω να ξυπνήσω ένα πρωί, και να ντύσω όση απάθεια μου απέμεινε με το κοστούμι του ντετερμινιστή. Να βγω έξω φορώντας την μοιρολατρική μου όψη και να βαδίσω στα σοκάκια της αναισθησίας χωρίς μια φορά να αρχίσει να κλειδωνίζεται το υπόβαθρο που έχω οικοδομήσει τη σιγουριά ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει.